نقد فیلم

دژاوو یا همان آشناپنداری دستمایه یک سریال جنایی،پلیسی، روانشناختی و معمایی شده که ایده های بکری را در یک داستان پرکشش روایت می کند، هرچند در جاهایی احساس می شود که پیچش داستان موجب سردرگمی شده است اما در صحنه های بعد این مشکل حل می شود، چراکه تمام اجزا به نحوی چیده شده اند که سرگشتگی زمانی در دل وقایع در جای خود می نشیند.   القای درونی سریال به مخاطب مانند همان ایده اصلی که پی به پروبال دادن آن دارد، چنان در مخاطب تاثیر دارد که از جایی به بعد مرزبندی بین شخصیت ها از بین می...

انگیزه و هدف گذاری با بدنه داستان همخوانی ندارد و تراژدی غم انگیزی که با مخاطب در فصل یک همراه بود ، در فصل دوم جایش را به هیجان داده است، هیجانی که تولیدکنندگان آن با خلا داستانی خود سریال در معابر خیابان های شهر ایجاد کردند. «بازی مرکب» فصل دوم در شخصیت پردازی دچار لکنت است و به جای بازگشت به بازی ها می توانست تمرکز شخصیت اول داستان را روی یک انتقام سخت بگذارد و برای مواجهه دوباره با جهان بازی ها برنامه ویژه تری را ترتیب می داد اما کل داستان را با ایده های بسط نیافته...

«آنورا» قصه زنی تن فروش با همین نام را روایت می کند که به واسطه آشنایی اش به زبان روس با یک جوانی روسی به اسم ایوان ارتباط برقرار می کند و در ادامه رابطه با پیشنهاد ازدواج او مواجه می شود، ازدواجی که بدون اطلاع خانواده ایوان انجام می شود که مخالفت خانواده ایوان را به دنبال دارد. فیلم در ابتدا نگاه نقادانه ای به رویای گرین کارت آمریکا دارد، رویایی که ایوان مانند بسیاری از جوان های سراسر دنیا در ذهن دارد تا به آن دست پیدا کند و بتواند در رویای خود و در کنار ثروت پدر...

سریال «اصل بر برائت» به کارگردانی «دیوید ای. کلی» براساس رمانی با همین نام نوشته «اسکات تورو» ساخته شده است، قتل وحشتناک و دلخراش یکی از کارکنان زن موثر دفتر دادستانی شیکاگو که یکی از همکارانش جزو مظنون اصلی قرار می گیرد و بهانه ای می شود برای رو شدن کینه ها و عقده گشایی ها و نمایش قدرت کلام و استدلال برای پیروزی ، آن هم در دستگاهی که مدعی اجرای عدالت است.   «اصل بر برائت» یا «بی گناه» یک مینی سریال مهیج و جذاب به لحاظ داستان و ساخت است که نقطه عطف های بسیاری در داستان...

اسپین آف خانه کاغذی؛ برلین پیش از هر چیزی به الگوی اصلی خود می بازد و فرمول های موفقیت خانه کاغذی را حتی در جاهایی با اغراق به هجو می کشاند، در نسخه اصلی اجرای دقیق و بی نقص با مختصات پر از جزییات سرقت مساله بود اما در اسپین آف برلین، سرقت به حاشیه رانده می شود و حتی ماهیت خود سرقت برای مخاطب هم جدی نمی شود، چراکه پیچیدگی سرقت و بعد از آن گریز از پلیس به شاخص اصلی سریال تبدیل نمی شود و دوقسمت پایانی صرف سرهم بندی کردن داستان می شود تا اینکه ضرباهنگ طوفانی...

«قاتلان ماه کامل» تازه ترین فیلم مارتین اسکورسیزی براساس کتابی با همین عنوان نوشته  دیوید گرن بعد از فیلم خوب «مرد ایرلندی» است، دو فیلمی که در جایگاه طلایی اسکورسیزی در این دورانش قرار می گیرد و نشان از فیلمسازی است که همچنان تخصص عجیبی در قصه گویی بدون لکنت و تسلط بالا در پلان به پلان فیلم دارد، او این بار به دوره ای از تاریخ آمریکا پرداخته است که در میان فیلم های هالییود به آن پرداخت نشده است، مواجهه با اف بی آی برای اولین بار در این فیلم به تصویر کشیده می شود. درام جنایی «قاتلان...

مهاجرت مسئله اصلی گسست آدمها در فیلم است و شاید سمپات ترین فیلم در این موضوع که می تواند جهان آدمها را بهم بریزد و زندگی را به چندین دوره تقسیم کند، زندگی پیشین، حال و زندگی بعدی، تمام تصوراتی است که دو شخصیت اصلی فیلم با آن در حال کشمکش هستند، اینکه درست و غلط چیست؟! هرچند که فیلمساز تلاش کرده است غرابتش را به جغرافیای خاصی نشان ندهد اما همچنان در طول فیلم یک چیز مهم جلوه می کند و آن هم اینکه هنوز در سئول (زادگاهشان) می توان ریشه و زندگی را دریافت کرد،  نورا با تمسخر...

«حیثیث گمشده» بعد از پخش نه قسمت به پایان رسید، سریالی که در ادامه محصولات لات بازی و گردن کشی و چاقوکشی ساخته شده است تا مخاطب را میخکوب نگه دارد اما فیلمسازش در دومین تجربه اش بعد از سریال «سقوط» نشان داد که در تربیت حس و ارتباط با مخاطبش و هدایت بازیگران دچار مشکل جدی است، شخصیت هایش در اثر جا نمی افتند و کنش مندی شان هم فیک و بی روح است و الگوریتم شخصیت پردازی اش دچار مشکل است و بیشتر کاریکاتور هستند تا شخصیتی که عیار خود را نشان دهند. مهدی حسینی نیا هم آمده...

اینکه این جهان شخصیت را وادار به پذیرش خیالبافی و رویا پردازی و ارجاع به عروسک کودکی اش به دلیل مشکلات بنیادی با تنها فرزندش سوق می دهد و سفر به دنیای باربی ها و حل مسائل داخلی سرزمینی که تاکنون به دلیل نداشتن اطلاعات از جهان واقعی خیلی گل و بلبل اداره می شد اما با شناخت جهان واقعی در آنجا هم بذر کینه رشد می کند، نوا بامباک فیلمنامه باربی را نوشته است، نویسنده و فیلمسازی که با مجموعه «داستان ازدواج» توانست توجه ها را جلب کند و در اسکار هم کاندیدا شود اما در «باربی» می خواهد...

فیلم با تدارک یک مهمانی معروف به «باکانیلیا» آغاز می شود و تلاش شخصیت منی(دیگو کالوا) برای رساندن یک فیل بزرگ به این مهمانی که با ورود نلی (مارگو رابی) و انتخاب اتفاقی اش برای جایگزینی بازیگری که در همان شب اوردز می کند، مسیر و آینده نلی و منی که مجبور می شود جک (برد پیت) را به خانه برساند دستخوش تغییر بسیار می شود. «بابیلون» شروع خوب و پر از جزییات از تلاش عده ای عشاق سینما دارد که برای ماندن در آن از هیچ کوششی دریغ نمی کنند اما از جایی به بعد انگار تبدیل به برنامه...