پایتخت هفت ؛ همراه با مردم ، همگام با مسئولین

شخصیت نقی معمولی در طول شش فصل چنین به مخاطبان معرفی شده است که تلاش داشته با کارگری ساختمان خرج زندگی را تامین کند و در این مسیر با چالش هایی مثل خرابی منزل و کوچک شدن در برابر موقعیت و جایگاه همسرش هم روبرو شده است اما در فصل تازه با نقی معمولی متفاوتی مواجه بودیم، او چنان فارغ از مشکلات مالی است که می تواند یک کودک را به فرزند خواندگی قبول کند، دو دختر خود را بدون دغدغه تامین جهیزیه به زندگی مشترک روانه کند، بدون دغدغه مالی، مهمانی بزرگی را ترتیب دهد و در آخر هم جلوی دوربین شیشلیک مشهد را در سفره داشته باشد.

در طول این سریال تنها یک موقعیت است که مخاطب با نقی معمولی همراه می شود و آن هم صحنه مواجه شدن وی با زمینی است که هیات ورزش استان برایش در نظر گرفته است، تنها این صحنه به رسالت پایتخت وفادار بوده اما در ادامه با یک زندگی بدون دغدغه تامین مالی از سوی او و دیگر شخصیت ها مواجه هستیم.

هرچقدر که سازندگان تلاش داشتند تا برای این فصل در نبود صحنه های چالشی و سخت که در فصل های گذشته در داستان گنجانده شده بود و اجرای نسبتا سختی را هم داشت، مانند درگیری با داعش و … را با جلوه های ویژه پر کنند اما در صحنه های پیاده سازی پرواز پراید،برخورد گراز با نقی،شیشه های اتوبوس در حال حرکت و خرس با پلان های دم دستی مواجه هستیم که وجودشان کمکی هم به درام نمی کنند و هرکدام از اینها اگر از سریال بیرون بیاد، به کلیت داستان خدشه ای وارد نمی کند.

نوع دیگر تعریف «همراه با مردم و همگام با مسئولین» در سری تازه پایتخت به نحوه پایان بندی گیج و سرگردان این سریال بازمی گردد، جایی که نقی متوجه می شود در نزدیکی با یک تعداد آدم کلاه بردار دروغگو مواجه است و در آخر آنها با یک معذرت خواهی به استقبال نقی می روند، در حالی که ناراحتی آنها از نقی منطقی بود و شخصیت هایی مانند بهتاش با آن بیماری که پیدا کرده بود روی هوا ماند و شخصیت شری که می توانست تکمیل کننده زن های ناموفق ارسطو باشد اما این شخصیت هم رها می شود تا سریال به ابتدایی ترین شکل ممکن به پایان رسید.

پایتخت هفت بدون یک فیلمنامه منسجم و داستان پرکشش پیش رفت و تمام داشته اش را می توان در یک سری موقعیت و دیالوگ های روزمره خلاصه کرد.