موسی کلیم الله ؛ به پایان نرسیده!

فیلم به مقطع تولد حضرت موسی (ع) می پردازد، تلاش شده تا نسخه کاملی هم از این مقطع باشد به طوری که مخاطب بعد از تماشا علاقه مند است تا داستان های بعدی درمقاطع مختلف زندگی حضرت موسی را هم دنبال کند و فیلم برای مخاطب تمام نمی شود، نکته ای که در فیلم محمد، مجید مجیدی وجود نداشت.

حاتمی کیا مشخص است تمام انرژی خود را برای ارائه تصویر خوب و بازی بازیگران گذاشته است ، رنگ  و اجرا در پلان ها نقش بزرگی را دارد، هر چند که در برخی سکانس ها غیر واقع بودن پس زمینه به خصوص در صحنه هایی که مردم در آن گرد هم آمده بودند و پشت آن روستا بود، حس می شد، در حالی که مشابه دکور پس زمینه آن را می توان در شهرک سینمایی دفاع مقدس که برای پروژه یوسف پیامبر ساخته شده بود را یافت.

نکته حائز اهمیت در فیلم «موسی» به بازی خوب بازیگران آن برمی گردد، همه در جای خود و اندازه حضور دارند، حفظ تعادل اجرای خوب در چنین فیلم هایی با حجم بالای هنرور کار سختی است، فرهاد آییش در دونقش مخاطب را غافلگیر می کند، بهنام تشکر برای اولین بار یک بازی حساب شده را در سینما دارد، بهاره کیان افشار معصومیت آسیه را ماندگار می کند و ذره ای از این شخصیت بیرون نمی زند.