قلب رقه؛ شلخته و بدون کارکرد

انگیزه حضور نیروهای ایران در سوریه و جدال با داعش همچنان حلقه مفقوده تولیدات نمایشی ما چه در سینما و چه در سریال سازی بوده است، در «قلب رقه» انگیزه رضا بازگرداندن همسرش است و در سریال پلتفرمی «سقوط» هم نجات جان یک زن است، پس در این میان نمایش انگیزه های دیگر نیروهای ایرانی چه جایگاهی در میان تولیدات ما دارد؟!

ساخت فیلم درباره پدیده آشوبگر داعش، همواره دغدغه ارگان های سفارش دهنده فیلم بوده اما در طول این سالها هم فیلم خوش ساخت و دغدغه مندی برای نمایش خشونت و میزان پلشتی های داعش ساخته نشده و نمونه آخر آن هم فیلم «قلب رقه» است که در ابتدا از فیلمنامه پر از حفره خود رنج می برد و بعد ضعف جدی در کارگردانی که نمی تواند یک شهر را با آدمهایش به درستی تبدیل به جغرافیای محل خلافت آنها کند.

رضا با بازی شهرام حقیقت دوست، مامور امنیتی ایران است که با حضور در رقه می خواهد تا از محل نگهداری عباس اطلاعات بدست بیاورد تا اینکه یهویی بدون پیش زمینه ای با دختری مواجه می شود که همسرش هم هست و او اطلاعات را در اختیار رضا قرار می دهد! در طول فیلم کارگردان دستپاچه می شود که قصه عاشقانه روایت کند یا از رضا تصویر یک قهرمان اکشن نشان دهد! و همین عدم انسجام داستان و عدم پیروی از ژانر است که ما را با یک فیلم شلخته مواجه می کند.

در «قلب رقه» و انگیزه های رضا نه عشق به خوبی درمیاد و نه انگیزه های سازمانی اش، او راحت در این شهر محافظت شده و پر از خشونت بدون در نظر گرفتن ملاحضات با دختر قرار می گذارد و رفت و آمد دارد و به راحتی چادرهای کوچه ها را آتش می کشد، دستور حمله می دهد و موشک ها در جغرافیای ناکجا شلیک می شود و مشخص نیست هدف کجا است! از نیروهای داعش دو نفر را برجسته می کند که در ذات خود آدم های ترسویی هستند اما به گواه تاریخ و آنچه که به وقوع پیوسته میزان خشونت آنها به قدری است که دل هر آدمی را به درد می آورد اما در این فیلم حتی کشتن مادر را وسیله ای برای نمایش پلشتی ها آنها نمی کند که می توانست موثر باشد یا در موضوع تبادل زندانی به قدری اجرا ناموزون و بی منطق است که نشان می دهد فیلمساز چقدر تصور اشتباهی درباره مخاطب خود دارد!

«قلب رقه» علی رغم هزینه بالایی که برای تولیدش شده است اما فیلم ضعیفی است و چه بهتر  تا ارگان های سفارش دهنده به دنبال ساخت فیلم هایی باشند که بتواند در جذب مخاطب حداکثری موفق باشند، هر چند که تلاش شهرام حقیقت دوست برای اجرای نقش با وجود ضعف فیلم، ستودنی است.