حاشیه امن بازیگری

قطعا ظرفیت بروز جلوه های متفاوت از یک نقش به اندازه آن بازمی گردد و همه چیز دست یک بازیگر نیست و این خرده را نمی توان به او گرفت که در یک قالب فرو رفته است اما وقت آن رسیده که ایزدیار از این حاشیه امن بیرون بیاید.

او نشان داده است که از فرصت ها نهایت بهره را می برد و این فضا برای او فراهم است که روی دیگری از بازیگری خود را نمایان کند و از قالب نقش های رنجور گوشه افتاده قابل ترحم  بیرون بیاید و این چالش را با عبور از خط قرمزهای ترسیم شده برای خود به جان بخرد.

«ملاقات خصوصی» را می توان کامل ترین فیلم پریناز ایزدیار در جهان امن بازیگری او دانست که در ابتدای فیلم نشان از یک زن مستقل و محکم می دهد و در ادامه با آمدن یک عشق نامتعارف به زندگی اش رفته رفته ضعیف می شود و در آخر هم که به موقعیت تحمیل شده اش راضی می شود، این سیر بالا و پایین که نقش دارد و به یک جهان فردی غیر وابسته متکی نمی شود از همان سینمایی می آید که به ایزدیار و سینمای اجتماعی ایران هم تحمیل شده است.