بازی مرکب؛ اسمش این نیست

سریال « بازی مرکب» داستان تعدادی آدم نیازمند به پول را روایت می کند که تحت یک ساماندهی برگزیده شده اند تا شش بازی دست جمعی را انجام دهند تا به پول زیادی دست پیدا کنند و برای برنده شدن از هر بازی کثیفی برای حذف رقیب استفاده می کنند!

«بازی مرکب» یا همان اسکویید گیم تحت تاثیر جریان هیجانی با الگو برداری از یک سری سریال و فیلم موفق ساخته شده است که بعد از عبور از یک سری عناصر مورد اقبال به شعارهای انسانی می رسد که این شعار ها هم چنان غل درشت مطرح می شود که کارکردش بسیار کوتاه است و جدی هم گرفته نمی شود چون از جایی دست فیلمساز برای مخاطب رو می شود که همه این ها برای این است که ما به عنوان فیلمساز به تو بفهمانیم که چقدر این موقعیت بده! این موضوع را می توان در بازی دونفره تیله بیشتر حس کرد.

نتفلیکس بعد از موفقیتی که با پخش «مانی هیست» داشت و آن به دل جنگ زدن پرفسور و همکارانش برای رسیدن به پول بیشتر حتی با شمایلی شبیه لباس های «بازی مرکب» که هرلحظه هم خطر حذف شان بود به بازی مرکب رسید که ساختار داستان از یک ییشینه و پی ریزی درستی نمی آید و یهو تعدادی ادم تصمیم می گیرند از جانشان بگذرند تا به پولی برسند که اصلا معلوم نیست که چقدر به این باور رسیدن که آنها این پول را به آنها بدهند! سوالی که اصلن در طی سریال مطرح نشد!

سازنده این سریال برخلاف طراحی درست بازی ها و بهره گیری اندازه و خلاقانه در ترکیب رنگ ها و لوکیشن های محل برگزاری بازی ها اما در شخصیت پردازی نمی تواند به آن درام پرتعلیق که می بایست ایجاد می شد، دست پیدا نمی کند و با این وضعیت روایت به بازی آخر می رسد.

شخصیت پردازی بارها فدای موقعیت هایی می شود که در تعلیق و گره گشایی و گره افکنی چنان سست و بی مایه است که مخاطب هم با رسیدن به پایان فصل اول این سریال بانگاهی به عقب که چه توشه ای با خود دارد که مشتاق فصل بعدی باشد اما مدتی بعد به این باور می رسد که هیچی ندارد! چرا که شخصیت اصلی هم چنان متزلزل و بی پایه است که نمی شود به آن دل خوش کرد! موهاش رو رنگ می کند و در حالی که تصمیم می گیرد به تنها دخترش برسد اما ناگهان تصمیمش عوض می شود، این آن آدمی نیست که سریال بین حرفه ای به دنبالش باشد.