سینماناب: سینمای ایران دو برنامه سینمایی دارد که هر دو به صورت غیرزنده جمعه شب ها پخش می شود، دو برنامه ای که حتی در پاسخ دادن به بدیهی ترین پرسش های روز از دستگاه ها و خود صداوسیما منفعل عمل می کنند، برنامه هایی که علی رغم زحمت های بسیار برایشان اما خروجی جدی برای سینمای ایران به دنبال ندارد، نمونه بدیهی این موضوع به اکران آنلاین بازمی گردد.

سینماناب: در حالی که بلیط فروشی گیشه سینماهای ایران به سمت شفافیت می رود اما روند اعلام فروش سامانه های Vod با ابهام همراه است به طوری که در آخرین گزارش اعلامی از سوی دو پلتفرم اصلی به فروش روی هم رفته دو فیلم اشاره می شود، این در حالی است که روند شفاف اعلامی فروش بلیط اکران آنلاین و میزان سهم صاحبان فیلم از این فروش، به دیگر تهیه کنندگان کمک خواهد کرد که با انگیزه و برآورد دقیق تولید برای این بستر نمایشی، فیلم هم بسازند.

سینماناب: اکران آنلاین به عنوان یک پیشنهاد و ظرفیت در دوران کرونا، تواننست به سرعت جایش را در مسیر و آینده یک فیلم، بار کند به طوری که در ابتدای این اتفاق، علیرضا داودنژاد؛ کارگردان قدیمی سینمای ایران در چند یادداشت که در رسانه های دولتی منتشر شد، پیشنهاد ایچاد وی او دی ملی وابسته به دولت را داد که ارتزاق و حمایت کاملش را از دولت دریافت کند اما حالا که چندین فیلم خوب و بد در اکران آنلاین حضور داشتند، این فیلمساز خودش که مشوق فیلمسازان در اکران آنلاین بود، نمایش اینترنتی فیلم آخر و اکران نشده اش را به شرکا ارتباط دانست.