سینماناب - حمیدغفاریان: «ملکه قلب ها» فیلمی به کارگردانی می ال توهی محصول سال 2019 دانمارک است که از سوی این کشور هم برای رقابت در بخش غیرانگلیسی اسکار ارسال شد اما فیلم قطعا نسبت به محصولات سال خودش، جزو عقب مانده ترین فیلم محسوب می شود و «ملکه قلب ها» از همان فیلم هایی است که نشان ضعف و درجا زدن سینمای یک کشور است که درگیر و دار موضوعات امتحان پس داده ای است که سینما سالها همان مضمون مورد اشاره فیلم را در فرمی جذاب تر و سینمایی تر مطرح کرده است.

سینماناب - حمیدغفاریان: «جنتلمن» محصول سال 2020 آمریکا، نمونه خوبی برای شروع فیلم های جذاب سال میلادی است، فیلمی سرگرم کننده و سرپا که از دل خود سینما بیرون می آید اما سینما در سینما بودنش هم کلک است، این فریب فیلمنامه ای که جزو تعلیق آن در فراز و فرودهای زمانی فیلم است و بخشی از شیوه روایت مدرن این سالهای سینمای آمریکا شده است.

سینماناب: در این اوضاع غم انگیز کرونا، پخش سریالی از نوع محبوبیت «پایتخت» اتفاق خوبی است، چراکه نزدیک شدن به انگیزه ها و کنش های شخصیت هایی ساخته شده که با نمک هم هستند، باعث می شود تا زمان صرف شخصیت پردازی به ساخت موقعیت های تودرتو بیاانجامد اما پس چرا در کلیت این سریال در متن و ساختار با یک شلختگی مواجه هستیم؟!

سینماناب: مارلون براندو در سوم آوریل سال 1924 به دنیا آمد، مردی که آمد تا به بازیگری تعریف و اعتبار دهد و حالا اگر بود 96 سال داشت اما او در سال 2004 چشم از جهان فرو بست،علت واقعی مرگ او به دلیل اصرارهای عجیب وکیلش هرگز به درستی و صحت فاش نشد. بعدها بخش پزشکی دانشگاه UCLA علت مرگ براندو را مشکلات تنفسی ناشی از تصلب بافت‌های ریوی اعلام کرد. هرچند این نکته نیز هرگز مورد تأیید وکیلش قرار نگرفت، علاوه بر آن براندو در سال‌های پایانی عمر دچار نارسایی قلبی بود و گفته می‌شود از بیماری قند و سرطان کبد رنج می‌برد، جسد او بنا بر وصیت خودش سوزانده شد.

سینماناب – حمید غفاریان: بعد از پیشنهاد فیلم درخشان «بازداشتگاه شماره 17» بیلی وایلدر متعلق به سینمای کلاسیک، حالا پیشنهاد دوم ما برای این روزهای خانه نشینی اجباری، فیلم خوب و با شکوه «ریچارد جول» آقای کلینت ایستودد است، فیلمی قصه گو و شخصیت محور با فراز و فرود های جذاب سینمایی که سکانس خوب کم ندارد و روابطی که در فیلم منجر به بروز یک حماسه می شود، روابطی که بین وکیل،مادر و ریچارد جول در فیلم شکل می گیرد تا نشان دهد روح ملی گرایی و تعهد انسانی، مسئله ای است که همچنان نسل های مختلف به آن نیاز دارند همانطور که حسرت دیدن و لمس کردن شخصیت هایی از جنس ریچارد جول در کشور خودمان که منفعت ملی را بر منفعت فردی ترجیح می دهند، احساس می شود.

سینماناب (30نماایران) - حمیدغفاریان: وودی آلن در آثار سینمایی اش و در نمایشنامه هایی که به چاپ رسانده است، نشان داده که تسلط عجیبی روی روایت داستان های یک خطی با شاخ و برگ های زیاد دارد و این شاخ و برگ های ماجرا را هم چنان وارد داستان اصلی می کند که خط روایی اصلی را هم بدون آنها غیر ممکن می کند

سینماناب (30نماایران) - حمید غفاریان: «چاغوهای بی غلاف» فیلمی از ریان جانسون، یک اثر معمایی با همان مولفه یکی بود یکی نبود است و اتکای درست فیلمساز به ژانر و لحن باعث شده تا فیلم سرپا بماند و موشکافانه به بررسی راز یک مرگ بپردازد و به دل خانواده ای نفوذ کند که برای رسیدن به سرمایه و قدرت بزرگ خانواده، از هیج محدودیت اخلاقی و عرفی تابعیت نمی کنند اما اینکه چرا در آخر با اثری نه چندان جدی مواجه هستیم و احساس می کنیم همه آن چه که دیدیم مانند یک شوخی است به ساختاری برمی گردد که فیلمساز هم از آن ابایی نداشته است.

سینماناب (30نماایران) - حمید غفاریان: «فورد در برابر فراری» به کارگردانی جیمز منگولد از فیلم های مهم و جذاب سال طلایی هالیوود است، فیلمی که براساس داستان واقعی ساخته شده است و شرکت خودروسازی فورد آمریکایی که در آستانه فروپاشی قرا دارد و حتی دست نیاز به سمت شرکت فراری دراز می کند اما در نهایت تصمیم می گیرد تا بقای خود را با ساخت یک خودروی مسابقه ای حفظ کند و با تمام قوا به سمت یک هدف پیش برود، سوژه ای که به خودی خود برای نوشتن فیلمنامه جذاب به نظر می آید و در این میان نیاز است تا عناصر درام در ساختار چنین فیلم هایی را هم چاشنی ماجرا کرد و دست آخر یک فیلم خوب را ساخت.

سینماناب (30نماایران) - حمید غفاریان: «بامب شل» از زمان ساخت تا زمانی که رونمایی شود، با توجه به موضوع و حضور بازیگرانش، یکی از وسوسه انگیزترین فیلم های سال برای دیدن بود و این خودش برای یک فیلم در موقعیت رسانه ای و جایگاهی که خواهد داشت بسیار مهم است، هر چند که فیلم براساس یک داستان رخداده معاصر ساخته شده است و تا تنور داستان و پرسش ها بین مردم به پاسخ جدی نرسیده بود، ساخته شد اما آنچه که در خود فیلم است و متریالی که برای ساخت یک فیلم مهیج مورد انتظار است در حد وسط قرار می گیرد.

سینماناب (30نماایران) - حمید غفاریان: سروش صحت تلاش کرده است تا با «جهان با من برقص» پایان زندگی را بدون اشک و آه به تصویر می کشد و لذت زندگی بردن در روزهای آخر عمر جهانگیر را کنار دوستانش ترتیب دهد و به آنها و مخاطبش یادآوری کند که این فرصت پیش رو برای زندگی با همه وافعیت هایش که از جامعه و شرایط زیست محیطی بیرون می آید را باید پذیرفت و حال خوب را برای خود حفظ کرد و مخاطبین فیلم را هم به سمتی می برد که به جای غصه خوردن برای جهانگیر به صندلی کناری خود نگاهی کنند و به فکر ادامه حیات با حال خوب باشند.